Argon (z łac. Argon) Ar

Argon nie tworzy minerałów, gdyż jest on gazem szlachetnym.

Bezbarwny, bezwonny, jest gazem szlachetnym co oznacza, że jest on bierny chemicznie w warunkach normalnych, a jego atomy są stabilne i mają pełne powłoki elektronowe. Pomimo, że argon jest gazem, ma znacznie wyższą gęstość niż powietrze, ma stosunkowo niską temperaturę wrzenia i topnienia, co oznacza, że pozostaje w stanie gazowym w szerokim zakresie warunków atmosferycznych.

Związki chemiczne zawierające argon są rzadko spotykane ze względu na obojętność atomu argonu. Jednakże związki argonu wykryto w izolacji matrycy gazu obojętnego, zimnych gazów i plazmy, a jony molekularne zawierające argon wytworzono i wykryto również w przestrzeni kosmicznej. Stały międzywęzłowy związek argonu, Ar1C60, jest stabilny w temperaturze pokojowej.

Argon można otrzymać poprzez destylację frakcjonowaną powietrza. Skroplone powietrze jest poddawane destylacji frakcjonowanej w kolumnie destylacyjnej. Proces ten opiera się na różnicach temperatur wrzenia poszczególnych składników, co umożliwia ich stopniowe kondensowanie i oddzielanie. W wyniku destylacji frakcjonowanej argon kondensuje się na górze kolumny destylacyjnej. Otrzymany argon jest następnie poddawany procesom oczyszczania, aby usunąć ewentualne pozostałości innych gazów. Argon jest często wydzielany jako produkt uboczny z produkcji tlenu i azotu w procesach przemysłowych.

Argon jest używany w przemyśle metalurgicznym, szczególnie do spawania metali. Jego zastosowanie polega na zastępowaniu tlenu i azotu w otaczającym gazie, co zapobiega utlenianiu stopów metalu w trakcie spawania. Argon jest używany jako gaz ochronny w niektórych eksperymentach naukowych, gdzie reaktywność gazu nie jest kluczowa. Argon jest używany jako gaz wypełniający w niektórych lampach żarowych. Występuje w laserach, żarówkach, paliwie rakietowym i lampach jarzeniowych. Czasami jako rozpylacz w puszkach aerozolowych stosuje się argon pod ciśnieniem. Do ustalenia wieku próbek wód gruntowych i rdzeni lodowych wykorzystuje się datowanie radioizotopowe argonu-39. Ciekły argon stosowany jest w kriochirurgii do niszczenia tkanki nowotworowej. Argonu można użyć do przygotowania mieszanki oddechowej zwanej Argox, która pomaga usunąć rozpuszczony azot z krwi podczas dekompresji, na przykład podczas nurkowania głębinowego.

Liderem produkcji argonu są Stany Zjednoczone. Innymi znaczącymi producentami tego gazu są: Niemcy, Belgia oraz Chiny.

Argon stanowi około 0,93% atmosfery ziemi, co czyni go trzecim najczęściej występującym gazem w atmosferze po azocie i tlenie. Symbolem pierwiastka argonu był dawniej A. W 1957 roku Międzynarodowa Unia Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC) zmieniła symbol argonu na Ar. Argon był pierwszym odkrytym gazem szlachetnym. Pierwiastek został wyizolowany i oficjalnie odkryty w powietrzu przez Lorda Rayleigha i Williama Ramsaya w 1894 roku. Nazwa pierwiastka pochodzi od greckiego słowa argos, które oznacza nieaktywny. Odnosi się to do odporności pierwiastka na tworzenie wiązań chemicznych. Większość argonu na Ziemi pochodzi z radioaktywnego rozpadu potasu-40 na argon-40. Atmosfera planety Merkury składa się w około 70% z argonu.