Baryt

siarczany

rombowy

BaSO4

3 do 3,5 w skali Mohsa

4,3 do 4,6 g/cm3

doskonała łupliwość

najczęściej jest bezbarwny lub posiada białą barwę, rzadziej spotyka się go posiadającego barwę żółtą, niebieską czy lekko różową

szklisty

Występuje głównie w hydrotermalnych żyłach niskich temperatur wraz z innymi minerałami; może występować również w skałach osadowych, tworzy w nich kuliste nagromadzenia; rzadziej występuje w piaskowcach; można go znaleźć w USA, Czechach, Anglii, Niemczech, Francji, a nawet w Polsce, gdzie występuje na południu w okolicach Gór Świętokrzyskich i Tatr

Baryt, czyli siarczan (VI) baru to minerał z grupy siarczanów o zazwyczaj bezbarwnej lub białej barwie; charakteryzuje się szklistym połyskiem, doskonałą łupliwością oraz płytkowym lub schodkowym przełamem; nie jest minerałem twardym, gdyż jego twardość zawiera się między 3 a 3,5 w skali Mosha; jest bardzo ciężkim minerałem, gdyż jego gęstość wynosi między 4,3 do 4,6 g/cm3; dzięki temu wykorzystuje się go między innymi do obciążania płuczek wiertniczych; znajduje również wykorzystywanie w medycynie jako pochłaniacz promieniowania rentgenowskiego czy jako lek przy leczeniu układu pokarmowego; w przemyśle farbiarskim wypełniacze dodawane do proszku barytowego mogą zwiększyć grubość, wytrzymałość i trwałość powłoki; wypełniacze zawierające baryt mogą również poprawić właściwości gumy, papieru i tworzyw sztucznych

Jest najbardziej pospolitym minerałem baru; swoją nazwę zawdzięcza swej gęstości, ponieważ słowo baros w języku greckim oznacza „ciężki”; miał swój udział w odkryciach naukowych - między innymi dzięki niemu pierwszy raz zaobserwowano w 1774 roku zjawisko termoluminescencji; Vincenzo Casciarolo, XVII-wieczny włoski szewc zainteresowany alchemią, jako pierwszy zauważył bar w postaci niezwykłych kamyków, które świeciły przez lata po wystawieniu na działanie ciepła  myślał, że być może odkrył kamień filozoficzny i nazwał te kamyki „kamieniami bolońskimi” na cześć swojego rodzinnego miasta, Bolonii we Włoszech; niestety, później ustalono, że te świecące kamyki to siarczan baru; głównym składnikiem barytu jest siarczan baru, który nie rozpuszcza się ani w wodzie, ani w kwasie, więc nawet jeśli zostanie zjedzony, w żołądku nie będzie wytwarzał toksycznych jonów baru; jednakże, jeśli organizm ludzki wchłonie czysty sproszkowany siarczan baru, może powodować ból i ucisk w klatce piersiowej, kaszel itp.; długotrwałe wdychanie może powodować pylicę