Fosfor (z łac. Phosphorus) P
Apatyt (występowanie: Kanada, Niemcy, Meksyk, w Polsce w okolicach
Bielska-Białej i Żywca), fosfofilit (Boliwia, Stany Zjednoczone,
Niemcy), monacyt (Rosja, Brazylia, Indie, Stany Zjednoczone, w Polsce w
okolicach Szklarskiej Poręby), turkus (Egipt, Iran, Chiny, w Polsce na
Dolnym Śląsku).
Niemetal, ze względu na swoją dużą reaktywność nie występuje w
przyrodzie w postaci cząsteczkowej. Występuje w czterech odmianach
alotropowych – fosfor biały, czerwony, fioletowy, czarny. Fosfor jest
kluczowym składnikiem kwasów nukleinowych, takich jak DNA i RNA, co jest
istotne dla przechowywania i przekazywania informacji genetycznej w
organizmach.
H3PO4, C10H16N5O13P3 (ATP), P4O10, Mg3(PO4)2
Fosfor biały jest otrzymywany w postaci par, na skutek ogrzewania
fosforanu(V) wapnia z krzemionką i koksem w temperaturze 1300-1450°C,
bez dostępu do powietrza. W reakcji tej fosfor powstaje w postaci pary,
które ulegają kondensacji. Ta odmiana alotropowa jest najmniej trwała.
Fosfor czerwony można uzyskać w wyniku ogrzewania fosforu białego z
jodem jako katalizator w temperaturze około 176°C bez dostępu powietrza.
Fosfor jest kluczowym składnikiem nawozów sztucznych, takich jak
superfosfaty, które są stosowane w rolnictwie do poprawy wzrostu roślin
i plonów. Związki fosforu znajdują zastosowanie w przemyśle
farmaceutycznym, zarówno jako składniki leków, jak i substancje
pomocnicze w produkcji tabletek. Jest używany w produkcji materiałów
fluorescencyjnych i luminoforów. Związki fosforu, takie jak fosforan
disodowy, są używane jako dodatki do żywności w przemyśle spożywczym
jako regulator pH i stabilizatory.
Największym producentem fosforu są Chiny, lecz na podium stoją również
Stany Zjednoczone oraz Rosja. Innymi istotnymi producentami są: Maroko,
Arabia Saudyjska, Egipt.
Fosfor czerwony jest powszechnie stosowany do produkcji drasek w
opakowaniu zapałek. Draska znajdująca się na boku pudełka zapałek
zawiera: fosfor czerwony, spoiwo oraz zmielone szkło. Fosfor jest
niezbędny dla zdrowego rozwoju i funkcji kości oraz zębów u ludzi i
zwierząt, wchodzi w skład minerału obecnego w szkielecie. Nadmiar
fosforu w wodach naturalnych może prowadzić do eutrofizacji, czyli
nadmiernej produkcji glonów i zakwitu wody. Nadmierne zakwity mogą
zagrażać ekosystemom wodnym i jakości wody. Dlatego kontrolowanie emisji
fosforu z źródeł punktowych i źródeł nie punktowych jest ważne dla
ochrony środowiska wodnego.