Tlenek jodu (V)

stały

I2O5

4,98 g/cm³

biała, srebrzysta

Nieorganiczny związek z grupy tlenków, w którym jod występuje na piątym stopniu utlenienia; jest najtrwalszy spośród tlenków fluorowców i jako jedyny tlenek w tej grupie ma dodatnie ciepło tworzenia (43 kcal/mol); jest też jedynym tlenkiem fluorowca na piątym stopniu utlenienia oraz jedynym prostym tlenkiem jodu (pozostałe związki jodu z tlenem są związkami złożonymi i zawierają atomy jodu na różnych stopniach utlenienia); tworzy białe, higroskopijne kryształy, które dobrze rozpuszczają się w wodzie i kwasie azotowym; jest silnym utleniaczem

Jest wykorzystywany jako utleniacz, do wykrywania tlenku węgla (CO) poprzez ilościowe utlenienie go do dwutlenku węgla z wydzieleniem jodu dającego się oznaczyć poprzez miareczkowanie roztworem tiosiarczanu sodu, oraz do usuwania tlenku węgla w celu oczyszczania powietrza i poprawy jego ogólnej jakości

Został odkryty niezależnie przez Josepha Louisa Gay-Lussaca i Humphrya Davy’ego w 1813 roku; tlenek jodu (V) otrzymuje się poprzez odwodnienie kwasu jodowego w temperaturze ponad 170 oC